کفپوش اپوکسی چیست ؟
کفپوشی یکپارچه و پلیمری با مقاومت بسیار بالا در برابرحلال های شیمیایی و سایش و غیر قابل نفوذ در برابر مایعات است که بصورت کاملا یک دست بر روی سطوح مختلف مثل سطوح بتنی با ضخامت های مختلف تا ۴میلیمتر قابل اجرا می باشد. اجزای اصلی این کفپوشها معمولا از رزین اپوکسی با ساختار آروماتیک و بر پایه بیس فنل A می باشد.
مزایای روکش صنعتی اپوکسی
- افزایش مقاومت بتن در برابر فرسایش، تخریب و اکثر مواد شیمیایی
- مطلقاً جذب آب ندارد و از نفوذ آب، روغن و سایر مایعات به جسم بتن جلوگیری می کند.
- سبک و کم حجم بوده و از ایجاد هرگونه گرد و غبار جلوگیری می نماید.
- به صورت یکپارچه و در رنگ های متنوع اجرا می گردد.
- با ضخامت ۴ میلیمتر، افزایش مقاومت فشاری بتون را تا ۱۱۰۰ kg/cm2 را در بر دارد.
- سهولت در شستشو، حداقل ۲۰ سال عمر مفید و سرعت در ترمیم آن، از سایر امتیازات این پوشش می باشد.
انواع کفپوش اپوکسی جهت سالن های صنعتی
- کفپوش گردگیر به ضخامت ۱ میلیمتر، این نوع کفپوش جهت جلوگیری از گرد و غبار بتون بکار می رود.
- کفپوش یکپارچه به ضخامت ۳ میلیمتر به صورت صاف دارای مقاومت بالای سایشی و مقاوم در برابر خوردگی، فرسایش و نفوذ روغن، چربی و آب به جسم بتون – ایجاد سهولت در شستشو و امکان دکوراتیو بودن کف. (کفپوش فوق در انواع صنایع از خودرو سازی، داروسازی، صنایع غذایی، صنایع بهداشتی، چاپخانه ای و … کاربرد دارد.)
- کفپوش به ضخامت ۳ میلیمتر به صورت معوج (اصطلاحاً پوست پرتقالی) که علاوه بر داشتن خصوصیات روکش صاف از لغزش افراد و ماشین آلات در محیط های خیس و چرب جلوگیری می نماید.
- کفپوش نیمه زبر و زبر، کفپوش فوق در ضخامت های بالتر از ۴ میلیمتر اجرا می گردد. روکش فوق دارای مقاومت مکانیکی بالایی می باشد و عدم خش پذیری از دیگر خصوصیات آن می باشد.
- کفپوش ضد اسیدی که دارای مقاومت بسیار بالا در برابر عوامل خورنده شیمیایی می باشد.
- کفپوش ورزشی که معمولاً از اپوکسی انعطاف پذیر در آن استفاده می شود.
- کفپوش آنتی استاتیک که اصطلاحاً ضد جرقه نامیده می شود (مورد مصرف آن در انبارهای مهمات، سالن های مخابرات، اطاق های کامپیوترف اطاق عمل بیمارستان ها می باشد.)
- بتون اپوکسی که به ضخامت تقریبی ۲۰ میلیمتر اجرا می گردد و در برابر ضربه های شدید کاملاً مقاوم است.
کاربرد اپوکسی در شکل دهی صنعتی و کامپوزیت
سیستم های اپوکسی در شکل دهی صنعتی برای تولید قالب ها، قالب های الگو (master models) ، ورقه ها، ریخته گری، تجهیزات و دیگر وسایل صنعتی استفاده می شوند. “شکل دهی پلاستیک” جایگزین فلزف چوب و دیگر مواد سنتی می شود و بطور کلی کارایی را افزایش می دهد و یا هزینه کلی را کاهش می دهد یا زمان انتظار را برای بسیاری از فرایندهای صنعتی کوتاه می نماید. اپوکسی ها همچنین در تولید فایبرگلاس یا قطعات کمپوزیت استفاده می شوند. انها از رزینهای پلی استر و رزینهای وینل استر گرانتر هستند ولی معمولا قطعات کمپوزیت قوی تر و مقاوم تر به دما تولید می نمایند.
کاربردهای فضایی اپوکسی
در صنعت فضایی، اپوکسی بعنوان ماده ماتریس ساختمانی استفاده می شود و سپس با فیبر تقویت می شود. معمولی ترین فیبرها شامل شیشه، کربن، کولار (Kevlar )و بر است. اپوکسی ها همچنین بعنوان چسب ساختمانی استفاده می شوند. موادی مانند چوب و دیگر موادی که از فناوری کمی برخوردارند با رزین های اپوکسی چسبانده می شود.
اپوکسی و زیست شناسی
اپوکسی ها قابل حل در اب مانند دورکوپان Durcupan و معمولا برای قرار دادن نمونه های میکروسکپی در پلاستیک، برای برش عرضی با میکروتوم و سپس تصویربرداری، استفاده می شود.
کاربرد اپوکسی در هنر
رزین های اپوکسی مخلوط با رنگ دانه ها ممکن است بعنوان محیط رنگ امیزی استفاده شوند، که این عمل با ریختن لایه ها بر روی هر کدام برای تشکیل یک تصویر کامل انجام می گیرد.
اپوکسی و صنعت
در سال ۲۰۰۶ صنعت اپوکسی بالغ بر ۵ میلیارد در امریکای شمالی و حدود ۱۵ میلیارد دلار امریکا در جهان بوده است. بازار چین سریعا رشد نموده است و بیش از ۳۰% بازار جهانی را تشکیل می دهد. تقریبا از ۵۰ تا ۱۰۰ اپوکسی رزین و سخت کنندها تشکیل شده است.
تولید کننده گان اپوکسی که در بالا ذکر شده معمولا اپوکسی رزینها را به شکل قابل استفاده به مصرف کنندکان نهایی نمی فروشند، بنابراین گروه دیگری از شرکتها هستند که مواد خام اپوکسی رزین را از تولید کننده گان عمده می خرند و سپس سیستم های اپوکسی را مخلوط (ترکیب می نمایند، تغییر می دهند) می کنند.
این شرکتها فرموله کننده نامیده می شوند. بیشتر سیستم های اپوکسی فروخته شده توسط این فرموله کننده ها تولید می شوند و انها ۶۰% ارزش دلاری بازار اپوکسی را تشکیل می دهند. صدها روش وجود دارد که فرموله کنندها می توانند اپوکسی ها را تغییر دهند- با اضافه کردن پرکنندهای معدنی (تالک، سیلیکا، الومین و غیره)، با اضافه کردن انعطاف دهندها، کاهنده کاهنده ی لیوپتسیه، رنگ کنندها، حجم دهندها، تسریع کنندها، تقویت کنندهای چسب و غیر. این تغییرات برای کاهش هزینه، برای بهبود عملکرد و بهبود آسانی فرایند کردن انجام می شوند. در نتیجه یک فرموله کننده هزاران نوع فرمول مختلف را می فروشد که هر کدام برای نیاز خاصی یا یازار خاصی ایجاد شده اند.
خطرات بهداشتی اپوکسی
خطر اولیه در استفاده از اپوکسی غالبا مربوط به ترکیب سخت کننده است نه خود رزین اپوکسی. به ویژه سخت کننده آمین خیلی خورنده هستند، ولی ممکن است بعنوان مواد سمی، سرطانزا/ جهش زا نیز طبقه بندی شوند. آمین های آروماتیک آسیب زا هستند (بیشتر آنها مواد سرطانزای شناخته شده هستند و یا گمان می رود که سرطانزا باشند)، ولی مصرف آنها اکنون محدود به موارد صنعتی خاصی می شود و آمین های آلیفاتیک و سیکلوالیفاتیک کم خطر تر معمولا مورد استفاده قرار می گیرند.
رزین های مایع اپوکسی در حالت سفت نشده غالبا بعنوان سوزش آور برای چشم و پوست طبقه بندی می شوند و نیز برای آبزیان سمی هستند. رزینهای جامد اپوکسی معمولا از رزینهای مایع بی خطرترند،و بسیاری از انها بعنوان مواد بی خطر طبقه بندی می شوند. یک خطر مختص اپوکسی رزین ها حساسیت زایی است. این خطر در اپوکسی رزینهای حاوی رقیق کنندها با وزن ملکولی کم بیشتر مشخص است .
تماس با اپوکسی واکنش الرژیک ایجاد می نماید. حساسیت زایی عموما بخاطر در مواجه مکرر (مثلا بهداشت ضعیف در محل کار و فقدان ابزارهای حفاظتی) در طولانی مدت رخ می دهد. گاهی واکنش های آلرژی چندین روز دیرتر بعد از تماس با اپوکسی رخ می دهد. واکنش های آلرژیک به شکل آماس پوست، بخصوص در نواحی که در تماس زیاد است (دست و بازوها) رخ می دهد. مصرف اپوکسی منبع اصلی اسم شغلی در تولید کننده گان پلاستیک است . بیس فنول A که در تولید گروههای معمول رزینهای اپوکسی استفاده می شود، مختل کننده شناخته شده غدد درون ریز است.
